Culinaire Verleiding

“Laat me je iets vragen”, begon hij terwijl de rijpe, sappige tomaten sneed. “Wat is je favoriete eten?”

“Filet Mignon”, antwoordde ik onmiddellijk, en het water liep me al in de mond bij alleen de gedachte aan het gegrilde vlees.

“Maar je zou Filet Mignon niet iedere dag willen eten, nietwaar?”

“Natuurlijk niet”, antwoordde ik, terwijl ik de verse gember in de kom deed die hij me had gegeven.

“Waarom niet?”, ging hij verder, zijn blik nog steeds op de tomaat gericht.

“Nou, ik neem aan dat het niet erg speciaal meer zou zijn als ik het iedere dag zou eten. Ik zou het zat worden. Alle goede dingen zijn het best als ze gematigd zijn, denk je niet?”

“Inderdaad!”, zei hij enthousiast. “En je hebt me net op een heel belangrijk punt gebracht.”

“Namelijk?”

“Dat monogamie in zekere zin zoals eten is. Als je iedere dag hetzelfde eet, wordt je het ooit zat. Variatie is de smaakaker van het leven. Het lijkt dat je het met me eens bent!”

“Nou…” Ik aarzelde, en overwoog mijn woorden zorgvuldig, “ik dacht dat we het over Filet Mignon hadden. Ik realiseerde me niet dat mijn antwoord zo uit context gehaald zou worden.” Ik trok mijn wenkbrauwen op en wachten tot hij verder zou gaan.

“Maar je begrijpt wat ik wil zeggen, toch? Of je nu hetzelfde eten eet of dezelfde partner neukt, je kunt er moe van worden. Het wordt te bekend, te voorspelbaar, denk je niet?”

“In andere woorden, monogaam zou eigenlijk monotoon moeten heten.”

“Nu snap je het”, zei hij met een waarderend knikje. “Dat is precies mijn punt.”

“Probeer je me te vertellen dat je Claire bedrogen hebt?”, vroeg ik voorzichtig, me afvragend of mijn beste vriend richting een onderwerp ging dat meer dan alleen hypothetisch was.

“Misschien”, zei hij zacht, zonder op te kijken. De tomaat waar hij mee bezig was geweest, was nu volledig gesneden. Hij legde het opzij en ging aan het werk met een bosje koriander. “Of misschien ben ik gewoon geïnteresseerd in wat er verder op het menu staat. Geef me die fles limoensap even aan, wil je?”, voegde hij er nonchalant aan toe.

“Wow, Scott, ik weet niet echt wat ik daarvan moet zeggen. Het is niet alsof Claire de soep van de dag is. Je bent met haar getrouwd. Dat verandert niet. Je hebt je keus gemaakt, en nu is het iedere dag spliterwt.” Ik was niet blij me de veroordelende toon in mijn stem, maar zijn opmerking had me verrast en ik wist niet goed hoe ik moest reageren. Wilde hij dat ik begrijpend zou zijn? Logisch? Geruststellend?

“Dus Claire is zoiets als spliterwtensoep?”, grinnikte hij in een poging om de spanning wat te verlichten.

“Claire is in feite meer zoals Filet Mignon, Scott. Ze is heerlijk. Ze is een meesterwerk. Dat is waarom je met haar getrouwd bent. En ze zou morgen net zo goed moeten smaken als ze vandaag doet.”

“Ik weet dat je gelijk hebt”, gaf hij toe, terwijl hij in de Thaise saus roerde en die over de kip goot. “Maar wat als ik, één keertje maar, iets anders wil eten? Wat als ik voor één nacht de smaak van ander vlees kon proeven?”

Mijn hart sloeg onverwacht een slag over. Scott was de enige persoon die ik kende die zelfs de onschuldigste opmerking sensueel en provocerend kon laten klinken, en voor het eerst in de drie jaar van onze vriendschap begon ik me af te vragen of hij ergens diep van binnen naar me kon verlangen.

“Als je het zou kunnen, denk je dat je het ook echt zou doen?”, dacht ik hardop.

“Eerlijk?” Voor het eerst keek hij me recht in mijn onderzoekende ogen. “Ja, ik denk dat ik het fijn zou vinden om eens iets anders te proberen. Koningskrab, misschien”, grijnsde hij verlegen, terwijl hij een vochtige theedoek tegen mijn dijbeen. “Of misschien een goede kippenborst”, terwijl hij zijn arm speels uitstrekte in een onoprechte poging om mijn borst aan te raken.

Ik lachte, maar ik wist niet zeker of mijn gegrinnik een reactie was op zijn ongebruikelijke grappen of voortkwamen uit de vlinders die in me begonnen te fladderen. Probeerde hij me te verleiden? Zag mijn vriend, de sous chef, me nu werkelijk als een nieuw stuk rauw vlees, een dat hij zou willen vullen en bakken in een smeulende oven van intense passie? Het idee leek zijn goede kansen te hebben.

“Wat dacht je van een glas wijn?” Hij had twee glazen Merlot ingeschonken voor ik zelfs maar had gereageerd. Ik wist zeker dat dit deel van zijn strategie was. Hij zou me dronken voeren, net genoeg om mijn grenzen wat te verschuiven, en dan op volle kracht verder gaan met zijn culinaire verleiding.

Ik nam een aardig grote slok en bereidde me voor op de mogelijkheid om hiermee door te gaan. Het feit was dat ik op dat moment Scott wilde, net zo graag als hij mij leek te willen. We waren al lang vrienden geweest. Hij was knap, sexy, getalenteerd, grappig. Hij was de enige man die ik kende die zijn weg wist in de keuken, en hij kookte vaak voor me wanneer zijn vrouw voor zaken weg was. Voor deze avond was er nooit iets anders tussen ons geweest dan een oprechte vriendschap en wat onschuldig geflirt. Nu, terwijl ik daar in de keuken zat met mijn glas Merlot, werd ik langzaam verleed tot het idee om me door mijn vriend op een volledig andere manier te laten ontdekken.

“Nog wat?”, vroeg hij, terwijl hij de fles al kantelde boven mijn inmiddels lege glas. Ik knikte en snoof de druivengeur op terwijl ik een volgende mondvol wijn in mijn mond nam en doorslikte. Het moment leek goed. Met de Thaise kip sudderend op het fornuis konden we ons terugtrekken in de woonkamer om het ons meer comfortabel te maken. Ik besloot de stap te zetten en niets aan het toeval over te laten.

“Scott”, begon ik, “hoe zie jij me?”

Zijn gezicht vertrok tot een nogal verwarde blik.

“Ik bedoel – zie je me als een vriend of als… een gerecht op het menu?”

De verwarde blik werd vervangen door een begrijpende.

“Beide?”, antwoordde hij, half-aarzelend.

“Dus, als je vanavond van plan was om eens de oesters te proberen in plaats van de Filet Mignon, dan zou ik de oesters zijn?”

“Je zou alles kunnen zijn dat je zou willen. Zolang je me maar zou laten proeven”. Opnieuw deed het verleidelijke toontje van zijn stem mijn ingewanden samenkrimpen.

Ik zette mijn glas wijn op de salontafel en gleed naar het puntje van mijn stoel. Scott liet zich op zijn knieën zakken en legde zijn trillende handen op mijn dijen. We keken elkaar precies lang genoeg aan om elkaars onuitgesproken toestemming om verder te gaan te begrijpen.

Scotts vingers gleden onder de rand van mijn rok en voelden me verlangend en wachten. Mijn heupen gleden naar het uiterste randje van mijn stoel, zodat hij de hitte zou voelen die van me afkwam, en mijn groeiende aandrang zou opmerken.

“Proef me”, fluisterde ik, hem gevend wat hij zo sterk leek te verlangen. Ik trok mijn rok omhoog en spreidde mijn dijbenen voor hem

Zijn hete adem tegen het kruis van mijn panty maakte me onmiddellijk nat. De druk van zijn warme handpalmen die mijn dijen open hielden, maakte de sensatie alleen maar groter, en een kreun van overgave en verlangen leek uit het diepste van me te komen. Mijn hoofd was vol van de gedachte van hem, terwijl hij mijn panty’s opzij zou trekken en zijn tong diep in me zou steken, hoe hij daarbinnen zou bewegen, hoe hij mijn klit zou likken tot ik niets meer was dan een vloed van heerlijke, bedwelmende sappen. Hij leek mijn verlangen te voelen en haalde het vochtige zijde van mijn plakkende geslacht voor hij zijn tong tegen mijn zachte natheid zette. Ik slaakte een kreet van genot, bijna hyperventilerend, terwijl zijn lippen tegen mijn geslacht fluisterden en rillingen door mijn hele lichaam veroorzaakten. Ik werd bijna gek van genot en legde mijn benen over zijn schouder, en gebruikte mijn huiverende kuiten om hem harder tegen me aan te drukken. Het gefluister waarmee hij was begonnen, was langzaam overgegaan in een vibrerend ritme, dat me spastisch deed bewegen. Mijn vingers gleden door zijn haar en ik drukte hem nog dichter tegen me aan, en hij likte mijn klit met het geduld en het tempo van een meester, tot ik niets meer hoorde behalve het ruisen van mijn bloed door mijn aderen, naar mijn tepels en mijn klit. Mijn huid tintelde. Op deze avond, die was begonnen als zoveel andere, zou ik Scott iets heel nieuws laten proeven, terwijl de kip sudderde op het fornuis en mijn verlangende kut sudderde in zijn gretige mond.

Hij leek ervan te genieten. Het geluid van zijn lippen, het zachte slurpen en de ritmische kreunen die uit hem loskwamen, verrieden zijn plezier. Ik was zijn soup du jour geworden, zijn romige, volle bisque. Het leek erop dat de man die zijn geld verdiende met zijn verfijnde gehemelte, hier niets veranderd was; hij genoot van me alsof ik zijn nieuwste, meest delicate creatie was. Hij ging door, gulzig bijna, alsof hij bang was om zelfs maar een druppeltje te verspillen. Mijn dijen spanden zich tegen zijn handpalmen terwijl mijn binnenste beefde, ons beiden waarschuwend dat ik ieder moment kon overlopen. Al snel waren zijn lippen en kin bedekt door mijn geurende sappen; golven van mijn genot voedden hem tot hij voldaan was. Hij leunde tegen de sofa, een blik van voldoening op zijn gezicht.

“Ik hou van de Filet Mignon”, merkte hij op, de gespannen stilte brekend. “Maar ik ga er geen spijt van krijgen dat ik de oesters heb geprobeerd.”

Ik evenmin, dacht ik, terwijl ik naar hem glimlachte. Ik besloot de oesters op voorraad te houden, gewoon voor het geval dat mijn beste vriend ooit nog eens een volgende aandrang had.